Επιμέλεια:

Χ. Μιχαλακέας, Καρδιολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Β’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής, Π.Γ.Ν.«Αττικόν»

Λ. Ραλλίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας,
Β΄ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική,
Π.Γ.Ν. «Αττικόν»

Ι. Λεκάκης, Καθηγητής Καρδιολογίας, Β΄ Πανεπιστημιακή
Καρδιολογική Κλινική, Π.Γ.Ν. «Αττικόν»

Η επίδραση των αναστολέων της PCSK-9 σε ασθενείς με πρωτοπαθή υπερχοληστερολαιμία

Η παρούσα μετά-ανάλυση είχε ως στόχο την αξιολόγηση της επίδρασης των αναστολέων της PCSK-9 σε ασθενείς με πρωτοπαθή υπερχοληστερολαιμία. Αξιολογήθηκαν δεδομένα από 17 διπλά τυφλές τυχαιοποιημένες μελέτες με χορήγηση αναστολέων της PCSK-9, εζετιμίμπης, συνδυασμού ή εικονικού φαρμάκου σε συνολικά 13.083 συμμετέχοντες. Οι αναστολείς της PCSK-9 φάνηκε ότι επιφέρουν ελάττωση της LDL-χολ κατά 57% συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο και κατά 36,1% συγκριτικά με την εζετιμίμπη. Η χορήγηση των φαρμάκων αυτών συνδυάστηκε με ελάττωση της συνολικής θνητότητας κατά 57%, αλλά με αυξημένη επίπτωση νευρογνωσιακών ανεπιθύμητων ενεργειών σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Οι συγγραφείς συμπεραίνουν ότι η χορήγηση των αναστολέων της PCSK-9 σε ασθενείς με πρωτοπαθή υπερχοληστερολαιμία οδηγεί σε ελάττωση της συνολικής θνητότητας συγκριτικά με εικονικό φάρμακο, αλλά με κόστος τη μεγαλύτερη εμφάνιση επιπλοκών από το κεντρικό νευρικό σύστημα και προτείνουν τη χορήγηση της αγωγής ως εναλλακτική σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται σε άλλη υπολιπιδαιμική αγωγή.

(Lipinski MJ, Benedetto U, Escarcega RO, et al. Eur Heart J. 2016;37:536-45)

Η επίδραση των στατινών σε ασθενείς με περιφερική αρτηριακή νόσο

Στην παρούσα μελέτη αξιολογήθηκε η επίδραση της αγωγής με στατίνη στην εμφάνιση καρδιαγγειακών επεισοδίων σε χαμηλού κινδύνου ασθενείς με περιφερική αρτηριακή νόσο (ΠΑΝ) χωρίς κλινική συμπτωματολογία. Αξιολογήθηκαν δεδομένα από 5.480 άτομα ηλικίας 18 έως 85 ετών, με κνημοβραχιόνιο δείκτη ≤0,95 χωρίς εμφανή καρδιαγγειακή νόσο. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: αυτούς που δεν ελάμβαναν στατίνη και αυτούς που είχαν ξεκινήσει πρόσφατα αγωγή με στατίνη. Οι συμμετέχοντες εμφάνιζαν σχετικά χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου (6,9% στη δεκαετία κατά μέσο όρο). Μετά από παρακολούθηση 3,5 ετών κατά μέσο όρο φάνηκε ότι η λήψη στατινών οδήγησε σε μειωμένη εμφάνιση καρδιαγγειακών επεισοδίων κατά 20% και σε ελάττωση της συνολικής θνητότητας κατά 19% συγκριτικά με τη μη λήψη στατίνης. Συμπερασματικά, η χορήγηση στατίνης σε χαμηλού κινδύνου ασυμπτωματικούς ασθενείς με ΠΑΝ οδηγεί σε στατιστικά σημαντική ελάττωση της καρδιαγγειακής νοσηρότητας και της συνολικής θνητότητας.

(Ramos R, García-Gil M, Comas-Cufí M, et al. J Am Coll Cardiol. 2016;67:630-40)

Η περιοδοντίτιδα αυξάνει την επίπτωση του εμφράγματος μυοκαρδίου

Η μελέτη PAROKRANK (Periodontitis and Its Relation to Coronary Artery Disease) αξιολόγησε την πιθανή αιτιολογική σχέση ανάμεσα στην περιοδοντική νόσο και την εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου. Αξιολογήθηκαν δεδομένα από 805 ασθενείς με πρώτη εκδήλωση εμφράγματος μυοκαρδίου (ΕΜ) και 805 υγιή άτομα σταθμισμένα για ηλικία και φύλο. Οι συμμετέχοντες υπεβλήθησαν σε οδοντιατρική εξέταση και πανοραμική ακτινογραφία για τον καθορισμό και τη βαθμονόμηση περιοδοντικής νόσου. Η παρουσία περιοδοντικής νόσου ήταν συχνότερη σε ασθενείς με ιστορικό ΕΜ (43% έναντι 33%, p<0,001). Μετά από ομαλοποίηση για άλλους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου φάνηκε ότι η περιοδοντική νόσος αυξάνει κατά 28% τον κίνδυνο εκδήλωσης πρώτου ΕΜ. Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι η ακτινογραφικά επιβεβαιωμένη περιοδοντική νόσος σχετίζεται θετικά με την εμφάνιση εμφράγματος μυοκαρδίου ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες κινδύνου.

(Rydén L, Buhlin K, Ekstrand E, et al. Circulation. 2016 Feb 9;133(6):576-83)

Η προγνωστική αξία των επίπεδων της PCSK-9 σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο

Η Proprotein convertase subtilisin kexin 9 (PCSK9) αποτελεί έναν ανερχόμενο στόχο της υπολιπιδαιμικής θεραπείας, αλλά τα επιθυμητά επίπεδα της PCSK9 δεν είναι γνωστά. Η σουηδική αυτή μελέτη αποπειράθηκε να αναδείξει πιθανή συσχέτιση ανάμεσα στα επίπεδα της PCSK9 και την πρόγνωση ασθενών με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο (ΟΣΣ). Αξιολογήθηκαν μετρήσεις της PCSK9 από 2.030 ασθενείς με ΟΣΣ που υπερβλήθησαν σε στεφανιογραφία. Φάνηκε ότι ασθενείς με αυξημένα επίπεδα PCSK9 ήταν πιθανότερο να πάσχουν από ετερόζυγο οικογενή υπερχοληστερολαιμία, να λαμβάνουν υπολιπιδαιμική αγωγή και να έχουν υψηλότερα επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, αλλά δεν φάνηκε να έχουν δυσμενέστερη πρόγνωση στο έτος έπειτα από ομαλοποίηση για το GRACE score. Οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι τα αυξημένα επίπεδα της PCSK9 σε ασθενείς με ΟΣΣ σχετίζονται με παραμέτρους φλεγμονής, αλλά δεν έχουν προγνωστική αξία για τη θνητότητα των ασθενών στο πρώτο έτος από το συμβάν.

(Gencer B, Montecucco F, Nanchen D, et al. Eur Heart J. 2016;37:546-53)

Η διάρκεια της θεραπείας με στατίνη σχετίζεται με την αγγείωση της καρωτιδικής πλάκας

Η νεοαγγείωση της αθηρωματικής πλάκας σχετίζεται με είσοδο λευκοκυττάρων στην πλάκα και έχει ενοχοποιηθεί ως παράγοντας πιθανής ρήξης αυτής. Η αγγείωση της αθηρωματικής πλάκας της καρωτίδας αρτηρίας αξιολογήθηκε σε 98 συμμετέχοντες στη μελέτη AIM-HIGH με χρήση μαγνητικής τομογραφίας και σχετίσθηκε με τη διάρκεια της λήψης στατίνης. Μετά από πολυπαραγοντική ανάλυση φάνηκε ότι η βραχεία διάρκεια της θεραπείας με στατίνη και τα αυξημένα επίπεδα της λιποπρωτεΐνης (α) σχετίστηκαν με μεγαλύτερο ποσοστό νεοαγγείωσης της πλάκας. Οι ερευνητές καταλήγουν ότι η διάρκεια της θεραπείας με στατίνη σχετίζεται με την υποστροφή της αγγείωσης της αθηρωματικής πλάκας και προτείνουν μακροπρόθεσμες μελέτες προκειμένου να διαπιστωθεί αν το φαινόμενο αυτό προστατεύει από τη ρήξη της πλάκας.

(O’Brien KD, Hippe DS, Chen H, et al. Atherosclerosis. 2016;245:74-81)